Jovoy Paris - L’Arbre de la Connaissance

[Machiavelli]

L’Arbre de la Connaissance jest drzewno-aromatyczno-owocową kompozycją dla kobiet i mężczyzn. Woda perfumowana wydana w 2011 roku przez dom Jovoy Paris. Opracował ją Marc Fanton d’Andon (Robertet). Tak prezentują się akordy:

Głowa: cytrusy, nuty zielone
Serce: figa
Baza: drzewo figowe, paczula, drzewo sandałowe


(źródło zdjęcia: parfumo.net, autorstwa użytkownika JPhx)

Druga po L'art de la Guerre typowo letnia kompozycja Jovoy, którą testuję i tym razem jestem w pełni usatysfakcjonowany. Jest elegancko, przemyślanie, spójnie z pozostałymi zapachami Jovoy... dla mnie też oryginalnie, chociaż może to dlatego, że to mój pierwszy kontakt z figą w perfumerii.

Jak pachnie L'Arbre de la Connaissance? Otwarcie jest soczyste, świeże i zielone. Cytrusy są tu zepchnięte na drugi plan, prawie nieobecne. Jest prosto, subtelnie i elegancko. Czuć klimat śródziemnomorski, ale jest to zupełnie coś innego niż złożone, szorstkie kompozycje np. Villoresiego. Ciekawiej robi się kiedy dochodzi figa - pierwszy raz odkrywam figę w perfumach (a przynajmniej tak wyraźną) i jestem usatysfakcjonowany. Jest to przede wszystkim figa świeża, a nie suszona. Pachnie soczyście i delikatnie.
W bazie dochodzą drzewne akcenty, ale też są one świeże i subtelne. Sam wyczuwam charakterystyczną, goryczkowatą i aksamitną woń drzewek oliwnych. Ciekaw jestem, czy tak właśnie pachnie figowiec? W każdym razie jest interesująco - baza jest rozciągła i drzewna, ale wciąż świeża i lekka - spójna z poprzednimi akordami, a przy tym ma w sobie ten urzekający oliwkowy akcent. Bardzo przyjemne - trochę jak zapach oliwkowego kremu do rąk, ale utrzymuje się wiele godzin + ma charakterystyczną dla perfum głębię i przestrzenność.

Jestem usatysfakcjonowany. Co prawda nie tak, aby kupować cały flakon, ale odlewkę zużyję z przyjemnością w letniej aurze. Może wtedy też pokaże mi L'Arbre de la Connaissance coś jeszcze. Ode mnie dostanie zasłużone "5".

[agat1969]

zbyt damski jak dla mnie...

[lukesho]

Zużyłem 5 ml i starczy, dla mnie również zbyt damski. Figa zbyt mocno dosłodzona i zbyt dominująca, daje nieprzyjemne wrażenie nachalności. Wolę inne propozycje z tym składnikiem w roli głównej. Bądź co bądź jest to bardzo dobre pachnidło (patrząc zarówno na jakość składników oraz trwałość rzędu 10-12 godzin). Musi tylko trafić w gust. W mój niekoniecznie trafiają, lecz mimo to daję 5 w ankiecie.

[Lucjan]

Ja jakoś tej damskości wcale nie wyczuwam , jest zielono , soczyście i w pełni zasłużona piąteczka "5"

Droższa alternatywa dla wielbicieli Limon Verde , którzy tam obecne nuty figowe uważają za satysfakcjonujące , Jovoy jakościowo to ekstraklasa

[Machiavelli]

Zabrałem odleweczkę na wakacje w Hiszpanii i to był strzał w dziesiątkę! Przy ich letnich temperaturach i pokonywaniu codziennie sporych odległości, doskonale się sprawdzał - orzeźwiał, nie męczył, nie nudził, no i co najważniejsze... spodobał się Hiszpankom.

Polecam, ciepłym latem naprawdę rozwija skrzydła.

[bejo82]

Zdobyłem ostatnio odlewki dwóch figowców - Jovoy i Nez a Nez Figues et Garcons, spośród nich zdecydowanie wolę Nez a Nez.
Zgodzę się z przedmówcami, Jovoy odbieram jako zbyt damski. Na swojej kobiecie też nie chciałbym go czuć - nie czuję w nim świeżości, jest słodycz i roślinny, męczący aromat. Aż się boję, jak wypadnie latem, chociaż nie omieszkam sprawdzić. Czuć w nim dobrą jakość, za co dam mu 4, ciekaw jestem innych pozycji tej marki.

[brz]

Są takie perfumy, które momentalnie transportują mnie w określone miejsca czy sytuacje. Są też takie, które pokazują mi pewien obraz. No i te, w których coś - mniej lub bardziej trafnie - wyczuwam lub jeszcze inne, których kompletnie nie jestem w stanie rozebrać na jakiekolwiek elementy. W tym wypadku mam do czynienia z przypadkiem numer dwa - widzę figowiec, bo L'Arbre de la Connaissance (franc. drzewo poznania) to właśnie o nim opowieść. Nie pierwsza i z pewnością nie najważniejsza w historii ludzkości (wg pewnych interpretacji Tory właśnie takim drzewem było to, którego owoców Adam i Ewa nie powinni byli zrywać), ale na pewno dość ciekawa.

Ustrzeliłem flakon (dzięki raz jeszcze, Krystianie!) w ciemno, na fali niedawnego zachłyśnięcia się marką. Nieco wbrew sobie (bo z figą w perfumach niespecjalnie się dotąd lubiłem, bardzo delikatnie mówiąc), ale z nadzieją na przymierze.

Pierwszy strzał na rękę i momentalna konsternacja. Jezusie nazarejski, cóżem uczynił? Na co mi to było? Ten pierwszy niuch przywołał najgorsze wspomnienia - jak dziś pamiętam, że kupiłem kiedyś na próbę ten mały flakonik Ferrari Noble Fig. Otwieramy, żona mówi "ładny", ja mówię "won mi z tym, daj komukolwiek albo zaraz pójdzie w kosz, bo nie zniese". Jak kto ktoś gdzieś ładnie ujął, awaria w fabryce środków czystości. Kilka innych zapachów poznanych po drodze też skrześliłem przez tę ostrą i gryzącą zieloną woń figowych liści, ale Ferrari nic jak dotąd nie przebiło.

Ale dobra, zagryzłem zęby. Zobaczymy. Przecież to Jovoy, chyba nie może być tak źle? No i jakoś poszło, bo po chwili zapach zaczął się przepoczwarzać.

Tylko jak mi to pachnie? Drzewo poznajemy od czubka, tj. od ciemnozielonych liści, cierpkich i ostrych w zapachu. Dodatek cytrusów nuta tylko potęguje to wrażenie, ale na (moje) szczęście cały ten zgrzycik szybko się uspokaja, dzięki czemu między liśćmi pojawiają się figowe owoce. Miękkie, skórzaste w dotyku, słodkawo-mdłe w zapachu. Od jakiegoś czasu rozglądam się w sklepach za świeżymi figami, żeby porównać zapachy, ale pamięć podpowiada mi, że tak właśnie pachną. Owoce przejmują więc dowodzenie, a zieleń liści staje się tłem. Po jakimś czasie zaczynamy schodzić głębiej i niżej docieramy do samego drzewa, czy może raczej do drewna. Pachnie ono bardzo specyficznie, bo faktycznie, jak pisał @Machiavelli, jest tu ta wyraźna oliwna nuta. Podobny efekt można uzyskać, nacierając kuchenną deskę oliwą z oliwek (to podobno pleonazm, tak swoją drogą, ale co mi tam ). Drewno jest nieco tłuste, z delikatną goryczką. Ostatecznie docieramy do samej ziemi, dzięki paczuli wymienionej w spisie nut bazowych. Dziś jeszcze tego nie wyczułem, ale z jednego "noszenia" pamiętam, że takie odniosłem wrażenie, analizując ostatnie podrygi zapachu na skórze.

Na marginesie, odwrotną historię opowiadają mi rozpoczynające się głęboko w ziemi i kończące się soczystą zielenią liści Narciso Rodriguez for Him. A skoro już o tych perfumach mowa, nadmienię, że porównywane do nich [i]Girl[/b] bardziej przypominają mi chyba właśnie Jovoy. Mogę oczywiście bredzić (jak zazwyczaj), ale tak je właśnie zapamiętałem.


Czy to zapach damski? Jak dla mnie niespecjalnie. Ta figowa słodycz może i niespecjalnie wpisuje się w spektrum machismo, ale reszta nut trzyma ją w ryzach, więc zakładam, że pod podczas wieczornego prysznica wszystko znajdę na swoim miejscu.

Czy to zapach świeży? Dla @"Machiavellego" najwyraźniej tak, ale zdaje mi się, że on sam twierdzi, iż w ramach relaksu naciera się dla nietoperzami i piwnicznym mrokiem. Tak że ten... Dziś słońce i 20+ stopni, a zapach ani trochę mnie nie męczył. Mimo pozornie przyciężkich i nut ma w sobie jakąś lekkość i przestrzenność, zapewne dlatego. Jak na zapach wiosenny parametry są całkiem rozsądne. Zwłaszcza, że figa nie należy przecież do kategorii nut najtrwalszych. Takie było podobno założenie - stworzyć oparty na fidze zapach, który nie zniknie w kilka chwil.

* Ciekawostka: w pewnym wywiadzie, który gdzieś tu już wrzucałem, sam Francois Henin twierdzi, że autorką kompozycji jest Amelie Bourgeois.