Histoires de Parfums - Noir Patchouli EDP (2001)

[Bach_rules!]

Skład (za fragr.):
góra: paczula, kardamon i kolendra
środek: nuty kwiatowe, jagody jałowca i paczula
baza: piżmo, skóra, paczula i wanilia



Paczula nie jest tu głównym aktorem, od początku zapach jest zdominowany przez nuty kwiatowe, które dla mnie są po prostu ... różą (w podanym składzie jej nie ma). Zapewne się mylę i jakaś kompozycja nut kwiatowych wypada właśnie tak "różanie". Paczula świetnie się z tą niby-różą komponuje, dopełnia ją i daje "mięsa". Kardamon i kolendrę jakoś tam czuć z początku, ale bez przesady, baza też zaledwie odrobinę ukazuje dodatkowe wonie (głównie skórę i wanilię), przez cały przebieg dominują jednak kwiaty z paczulą, co czyni te perfumy uniseksem z wyraźnym przechyłem na kobiecą stronę, imo. Dla niewprawnych nosów mogą się wydawać nieco babcine, może za sprawą piżma, dodanego jednak wg mnie z wyczuciem, które nie przekracza właśnie granicy "babciności". Jako zagorzały fan Patchouli Villoresi'ego czuję się jednak nieusatysfakcjonowany drugoplanową rolą bohatera tytułowego.

[lolek]

Niemożliwe że temat dopiero powstał... :?: Gdy w Q zapytałem o coś oryginalnego na letnie wieczory, pani poleciła mi właśnie te paczulę, na początku zdawał mi się kobiecy zbytnio, i nie pasujący temperaturowo, ale potem przywykłem a nawet polubiłem, czas chyba na większy dekant
Róży nie czuję.

[Bach_rules!]

Róży nie czuję.

A kwiaty w ogóle? Ja trochę zacząłem wątpić, czy w samplu zakupionym w Q. na pewno jest Noir Patchouli, gdy na fragrantice przeczytałem opinię, że to sama prawie, mroczna paczula, ostra niczym u Villoresiego... A ja czuję przede wszystkim kwiaty! hock:

[agat1969]

na pewno nie jest to mroczna patchula
Izabela, która opisuję ją na Fragrantice, chyba pomyliła zapachy, choć nie wykluczone, że tak to czuję, jako mroczną patchulę,
mam podobne odczucia jak Twoje,
zapach jest bardzo piękny ale z patchulą w tle,
i gdyby nie słaba trwałość , zapach już byłby mój,
zresztą wszystkie zapachy Histoires de Parfums są bardzo piękne, tylko niestety nie trzymają się mojej skóry , a naprawdę wielka szkoda...

[srG]

Róży nie czuję.

A kwiaty w ogóle? Ja trochę zacząłem wątpić, czy w samplu zakupionym w Q. na pewno jest Noir Patchouli, gdy na fragrantice przeczytałem opinię, że to sama prawie, mroczna paczula, ostra niczym u Villoresiego... A ja czuję przede wszystkim kwiaty! hock:

Tak o większości paczul piszą na fragrantice (przynajmniej tej angielskiej), nawet jeśli jest w towarzystwie tony ambry, czekolady czy wanilii.
Zapach mi totalnie nie przypadł go gustu. Nie lubię, gdy w tytule jest paczula, a w rzeczywistości stanowi tylko tło i to w dodatku o radosnych charakterze.
Trwałość na mojej skórze też mocno bez rewelacji.

[lolek]

Kwiaty są, nieco przytłumione, ale jak ktoś chce to wyczuje. Mi jest ciężko rozczłonkować ten zapach na czynniki pierwsze.

[KADET]

Po jednodniowym teście mogę stwierdzić , że to nie moja bajka ,.
Paczula i kwiaty jakoś to się nie układa - ode mnienajwyżej 3.

[Ueskeptik]

Jakie to PIEKNE

poczatek jest taki pasujacy do Histoires de parfums, i moze troche za malo paczulowy, ale pozniej wychodzi taka piekna, meska "kolonska" nuta, moze bredze ale jak od barbera... Sliczne sa. Powaznie rozwazam flakon

[Marrr]

Noir Patchouli. Aromatyczne i drzewne pachnidło od @histoiresdeparfums którego nosem jest utalentowany @gerald_ghislain Kwiatowa paczula. Złośliwcy twierdzą, że „dziadkowy”. Zaprawdę, życzyłbym sobie, aby każdy dziadek tak pachniał