Carner Barcelona - Drakon

[Cookie13]

Drakon - Carner Barcelona
Premiera; 2020
Twórca; Jordi Fernández

Nuty
N.G.; francuski cyprys, indyjski liść betelu, czarny pieprz z Madagaskaru
N.S.; kwiat pomarańczy z Afryki Północnej, indyjski cypriol, Akigalawood
N.B.; akord skóry, absolut kanadyjskiego balsamu jodłowego, australijski sandałowiec

[Zapach dostępny jest już u polskich dystrybutorów, można dzielić się pierwszymi wrażeniami.]

[Patronr]

Miałem przyjemność poznać, dostałem nawet sample. O ile oczami to bym to kupił o tyle po teście już nie. Chociaż może inaczej, gdyby były w cenie normalnych carnerów z linii el born itp to tak. Na siłę - Bestium - to trochę żyje w trakcie. Reszta jest prosta, bez ewolucji. Drakon się ciekawie i ostro otwiera i potem dalej skrzypi. Feline - słodziaczek kociaczek.

[Cookie13]

To może napisz coś jeszcze o pozostałych dwóch bestiach w odpowiednich wątkach.
Tylko czy właściwie mamy tutaj do czynienia z bestiami? Obstawiam, że nie. Chociaż składy na papierze prezentują się szalenie ciekawie i niesamowicie byłoby poczuć te wszystkie delicje w tych perfumach. Czy to zbyt piękne, aby mogło być prawdziwe?

[Cookie13]

A jednak jest pięknie!
Może nie aż tak pięknie, jak oczekiwać można na podstawie oficjalnie podanego składu, ale w odróżnieniu do Bestium, ten zapach pokazuje pazury.

Drakon to zapach lasu. Ale jest to las niezwykły, bo uwieczniony na starej rycinie. Artysta kunsztownym ruchem nakreślił prastary, ciemny bór, z monumentalnymi drzewami, których gęste korony prawie nie przepuszczają światła. Obraz jest statyczny, spokojny, lecz fascynujący za sprawą mnogości szczegółów, precyzyjnie rozplanowanych na tym olfaktorycznym planie. Gdzieś w sercu lasu uwiecznionego na starej rycinie, niczym przedziwne oazy, ni stąd ni zowąd wyrastają pomarańczowe gaje, szczelnie otulone dziką i nieprzystępną człowiekowi głuszą. Subtelna woń kwiecia snuje się pomiędzy wszechogarniającym aromatem ściółki prastarego boru z ryciny. Świeży zapach jodłowego igliwia miesza się z paczulowym, lekko fermentującym poszyciem liści. Nie ma w tym zapachu ruchu, bo wszystkie te akordy i nuty zostały uchwycone w ramach precyzyjnie nakreślonego obrazu. Każdy element tej pachnącej gęstwiny ogląda się jak pod lupą. Punktowo obraz zdaje się być klarowny, ale całość jest bardzo złożona i niemal monumentalna. Jednak ponad wszelką wątpliwość doskonale i z wyczuciem rozplanowana. Bowiem ten prastary las, chociaż gęsty i mroczny, ogląda się trochę jak wyabstrahowane z natury dzieło sztuki, pozbawione takich naturalistycznych elementów, które czyniłyby ten zapach zbyt dzikim lub nieokrzesanym.

Wszystko to sprawia, że Drakon jest pachnidłem na swój sposób eleganckim i ponad wszelką wątpliwość archetypicznie wręcz męskim. A pomimo pewnych elementów kojarzących się z nieco już zapomnianą stylistyką fougere, na wskroś współczesnym. Co prawda w głębokiej bazie ujawnia się nuta wywołująca skojarzenia z kremem do golenia Wars, ale ten akcent tylko podkreśla męskość Drakona i nie wpływa negatywnie na odbiór całości.

Natomiast tradycyjnie pozytywnie na odbiór całości wpływają bardzo satysfakcjonujące parametry użytkowe, z prawie 12 godzinną trwałością i dobrą projekcją przez większość czasu trwania zapachu na skórze.
Świetny zapach i najmocniejsza pozycja serii Bestial Collection.
Ocena; mocne "5".

[Cookie13]

Gdyby nie zaporowa cena, to bym już organizował polowanie na tego Smoka. Znakomity jest ten zapach! Wyśmienita jakość (ta cechuje akurat całe trio Bestial Collection) i bardzo dobra kompozycja. Wyrafinowane niszowe pachnidło zdecydowanie skłaniające się ku męskiej stronie mocy, wyraziste i z charakterem, ale bardzo noszalne i nieprzesadzone w żadnym aspekcie.

[Artplum]

Trzeba przyznać, że potrafisz zachęcić
Wpis "ku pamięci" i wciągnięcie na listę do testów obowiązkowych.
Tylko czemu to takie drogie? hock:

[Cookie13]

Tego akurat pułapu cenowego nie da się wytłumaczyć ani bardzo dobrą kompozycją, ani wyśmienitą jakością Drakona. Tym bardziej, że mówimy o pojemności zaledwie 50 ml.

[Cookie13]

Piękna końcówka lata, a ja w tych okolicznościach przyrody testuję Drakona.
Zapach stateczny i statyczny, jak rycina. Ale jednocześnie na swój sposób kunsztowny, przyciągający do siebie szczegółami, detalami oraz niuansami, które składają się na ten olfaktoryczny mariaż elegancji z rustykalnością. Zapach wyrastający z męskiej klasyki zielonego fougere, ale w pełni współczesny i z wyraźnie zaznaczonym niszowym sznytem.