Christian Dior - Jules EDT (1980)

[lichu]

Nutami głowy są Lawenda, Dzięgiel, Kminek i Bergamotka;
nutami serca są Goździk (roślina), Róża, Bazylia, Drzewo sandałowe, Jaśmin, Cyklamen i Cedr;
nutami bazy są Mech dębowy, Skóra, Piżmo, Jodła, Bursztyn i Fasolka tonka.

pachnie starym dziadem

[maniek69]

No to lichu dałeś wyczerpującą odpowiedz

[lichu]

nie no z jajem podszedlem do tego tematu, sprawdzalem go tylko raz w wakacje we francji - no i naprawde czulem ze to nie moja bajka nie przepadam mocno za latami 80tymi... gdybym go uzywal czulbym sie ze dodaje sobie lat...

[maniek69]

Inny mam pogląd na te sprawy, nigdy nie patrze na to czy zapach pasuje do mojego wieku. Jeśli mi sie podoba to biore

[lichu]

No tak, ale ten nie podobal mi sie, no i czulem tzw. starego dziada
-w sumie za wiele nie moge sie wypowiedziec, za malo poznalem tego Łotra od Diora ... ale bez problemow w sieciowkach we francji mozna dostac nawet w jakims markecie widzialem.

A ty Maniek w robocie jeszcze??

[robe]

Poznaję sobie właśnie ten zabytek perfumiarski.Super.Otwarcie mocne ,kwaśne z szałwią .Jedyny podobny zapach jaki znam to Antaeus w starej wersji.

[robe]

Rozjechał mnie ten Dior.

[robe]

Typowy wodniak tamtego okresu.Przez moment cytryny w otwarciu potem szałwia,tymianek w mydlanym kremie .Baza to skóra i castoreum w bardzo brutalnej postaci.Bliskoskórny .U mnie na skórze trzyma sie zaskakująco krótko.Na materiale trwa jak na razie w niezmiennej formie 16 h.Na ebay stara wersja (taką mam) osiagą zupełnie kosmiczne ceny.Zdecydowanie można odpuścić i kupić lepszego Antaeusa lub klasycznego Van Cleef Arpels Homme.
Jules wydał mi sie podobny do-Antaeus ,Halston 14,Van Cleef Arpels Homme.

[robe]

Pewnie ostatni wpis o Jules Dior.
Jednoznaczny zapach skóry i kastoreum.Naturalny perfumiarski słodki odorek.Podoba mi się co nikogo chyba nie zaskoczy.Prawdopodobnie juz nie używają naturalnego castoreum ani cywetu.Musze kupić miniaturke Kourosa z okresu premiery.Obecnego składu nie moge znieść .Ten prastary Kouros był pewnie zupełnie inny w odbiorze ze względu na użyte wtedy składniki.

[aleksander]

Jak powąchałem pierwszy raz nową wersję Kouros, myślałem, ze jest zepsuty.
Dopiero potem się przyzwyczaiłem i wmówiłem sobie, że tak musi być.

[robe]

Dwa razy użyłem całościowo Jules .To inna liga i podejście do tematu jeszcze z czasów gdy jakość jeszcze się liczyła.Szkoda że zmieniono za pomocą różnych mediów gusta odbiorców i przykazano przy pomocy zdjęć dziwacznych modeli co jest dobre a co złe na dzień dzisiejszy.Ciekawe dlaczego nowe zapachy są nowoczesne a starsze już stare.Że rodzice używali ?Dziadkowy,starczy,geriatyczny -dla mnie osobiście to jakieś brednie.Jules Dior jest prosty i zabójczy.
Dobrze że whisky nie unowocześniają .

[FourOfKind]

Jules. Łotr. Biały kruk.

Dzięki uprzejmości Villagera, który wysłał mi sporo próbek najróżniejszych killerów z mojej ulubionej ery zapachowej (tak, wrażenia z kolejnych kompoyzcji już wkrótce), wącham sobie Dior Jules. Nie powiem, po tym co przeczytałem na różnych forach narobiłem sobie na niego apetytu. Zdaje się, że próbka pochodzi z wersji starej, gdzie IFRA nie zdążyła narobić szkód.

Zapach najbardziej kojarzy mi się w swojej kremowej formie z Bijan Men. Jest jednak bardziej subtelniejszy i nie jest przeładowany składnikami. Tak, zdecydowanie jest to kremowa aura Bijana, jednak Dior Jules idzie w stronę stronę skórzanej i opartej na mchu bazy. Wyczuwalny jest kremowy klimat który znam z Pour Lui czy też Quorum. Być może chodzi o cyklamen, w sumie nie wiem jak to pachnie, ale te trzy kompoyzcje łączy właśnie cyklamen. Czy jestem zawiedziony? I tak, i nie. Z jednej strony liczyłem na zapach, który mnie rozjedzie i tak się nie stało. Z drugiej strony otrzymałem zapach, który być może nie jest najłatwiejszy w odbiorze, bo podobny do Bijana, ale na pewno bardzo męski i elegancki.

Tak, Dior Jules to zdecydowanie mój typ. Dodam tylko, że przez cały zapach przewija się delikatny zapach castoreum. Skóra, castoreum i piżmo. Świetna rzecz. Gdyby dodać tu jeszcze jakiś bardziej zdecydowany akord drzewny (mam na myśli taką aromatyczną oheblowaną deskę), byłby to jeden z najlepszych zapachów jakie znam.

Nie jest to genialny zapach, ale zasługuje na "5". Zdecydowanie moje klimaty. Niestety, żonie zupełnie się nie spodobał.

[demonaz]

Hmm ciekawy jestem jak to pachnie, trzeba się będzie rozejrzeć za tym specyfikiem.

[FourOfKind]

Zlałem się dziś porządnie tym Diorem i muszę przyznać, że pachnie wyśmienicie. Delikatne castoreum zmieniło się w mocne castoreum. Nie jest to woń nieprzyjemna dla mojego nosa. Pachnie świetnie ten Jules. O ile Kouros był osadzony na cywecie, to Jules jest mocno zdominowany przez castoreum. I powiem szczerze, że ta nuta zwierzęca dużo bardziej mi odpowiada niż cywet. Jest delikatnie woskowa (w Antaeusie nawet doprawiona woskiem pszczelim). Ze względu na ilość castoreum raczej nie dla osób o słabych nerwach. Jest mocno wyeksponowane i kopie po nozdrzach Pieprz, galbanum, cedr, castoreum.

Oceniłem oczywiście na "5".

[robe]

Dior Jules to ciężka artyleria.Ciekawe co ludzie powiedzą z otoczenia ?

[FourOfKind]

Póki co to nikt nie narzeka Jednej koleżance się podoba.

[kwiatek]

wszystko Panowie zalezy od skóry,
pisałem już wcześniej, że na jednym
może to być seksowny pociągający aromat,
a na drugim śmierdziel nie do zniesienia,
sprawdziłem to na Zino i na skórze własnej i kolegi...

[Władimir]

Ciekawe czy był inspiracją dla Tarantino.

[Artplum]

Z ciekawości zakupiłem miniaturkę Julesa.
Kod 9456J wg uczonych ksiąg wskazał na 1987r produkcji, spodziewałem się więc prawdziwej bomby.
Tymczasem z dużej chmury spadł niewielki deszcz - Jules nie zabił mnie projekcją, ani nie zamęczył trwałością.
Za to od razu oznajmił, że jest z epoki, kiedy koncepcja męskiego zapachu była inna. Wg tej koncepcji facet miał pachnieć, a właściwie podśmierdywać mieszanką takich nut jak skóra, lawenda, cedr, mech, piżmo, jodła/sosna, żywice itp... No i Julian się tej koncepcji trzyma.
Jest dość mocny (choć spodziewałem się więcej), mszysty, skórzany, drzewny i żywiczny. Zmieszany tak, że trudno mi wyłowić poszczególne nuty. Wąchając go, doświadczam raczej obcowania z monolityczym męskim smrodkiem, spotykanym w większości ówczesnych kompozycji.
Osobiście nie mam nic przeciwko takim klimatom. Lubię wąchać tego typu kompozycje i nie boję się od czasu do czasu w nie ubierać. To prawda, że w autobusie młode dziewczyny ustępują mi wówczas miejsca, a harcerze koniecznie chcą mnie przeprowadzać przez ulicę, ale co tam - dla takich olfaktorycznych podróży w czasie warto się poświęcić
Czuć dobrą jakość, czuć naturalne brzmienie, ale czuć też wiek kompozycji.
Po prostu trzeba lubić takie klimaty, żeby dzisiaj je nosić

[pknbgr]

Widzisz jakieś podobieństwo do Davodoff Classic?