Maître Parfumeur et Gantier - Eau des Iles (1988)

[edK]

Eau des Iles marki Maitre Parfumeur et Gantier to orientalno - przyprawowe perfumy dla mężczyzn. Eau des Iles został wydany w 1988 roku. Twórcą kompozycji zapachowej jest Jean-Francois Laporte.

Nutami głowy są : estragon i mirra.
Nutami serca są  : labdanum, kadzidło, ylang-ylang i kawa.
Nutami bazy  są  : paczula, galbanum i wetyweria.

Zapach spalonej kawy podanej w kwaśnej otoczce wetywerii to wszystko doprawione kadzidłem jak dla mnie wart poznania szkoda, że nie mam flaszki…

[snaut]

Raczej zapach spalonej kawiarni :lol:
A poważnie to jest niezła alternatywa dla wycofanego już z produkcji Navigateur'a - zapach zbliżony, choć w dzisiejszym wydaniu już nie tak bogaty, przestrzenny i trwały jak pierwowzór Laporte'a z czasów, gdy tworzył jeszcze (dla) L'Artisana.

[edK]

Kawiarni wraz z personelem :lol: :lol: :lol:

[Machiavelli]

To co bardzo lubię, czyli retro, rzemieślnicza francuska perfumeria. Łatwo rozróżnialne nuty, spójna, ale zmieniająca się kompozycja - odkrywanie wszystkich jej aspektów to największa frajda, za którą kocham tę pasję.

Otwarcie jest zielone, lekkie i świeże, ale jednocześnie gładkie. Ma w sobie coś ziołowego, ale nie są to szorstkie i apteczne zioła. Czyni kompozycję bardzo radosną, letnią, pogodną. Akord ten trwa około 5 minut, by przejść potem do kwiatowej, ogrodowej słodyczy. Nie jestem ekspertem w rozróżnianiu kwiatów, ale te kwiaty pachną bardzo świeżo, prosto i czysto (no i trochę retro ). Pachną barwnie i tak, że ma się wrażenie przebywania na ukwieconej łące w pierwszy, jeszcze nieco chłody, dzień wiosny. W dodatku przebijają się przez ten akord kadzidlane strużki, ale to kadzidło lekkie, przestrzenne, eleganckie, właściwie takie, że znieśliby je dobrze nawet przeciwnicy tej nuty. Dodaje charakteru, elegancji i przede wszystkim kolejnego wymiaru. Trochę w stylu kadzidła, po które często sięga Penhaligon's (np. w Opus 1870 albo Elixirze). Im bliżej bazy tym robi się mniej świeżo, ale za to wciąż jest subtelnie słodko, bez jakiejś gęstości czy przysadzistości. Są subtelne akcenty drewna (szczególnie brzozy), roślin (sucha, wytrawna wetyweria), balsamicznego kadzidła.

Nie czuję dużo z nut podawanych na fragrze, zaś na stronie producenta nie mogę znaleźć opisu tego pachnidła. Na pewno nie znajduję żadnej kawy, czy paczuli. Jakieś kwiaty i nuty zielone są, na pewno jest kadzidło i wetyweria. Reszta to już kwestia domysłów, bo kompozycja mocno ewoluuje i przy każdym zaciągnięciu da się odkryć jej inny odcień.

Sporą frajdą było noszenie Wody z Wysp w ciepły, słoneczny, ale wietrzny poranek. Była wyraźnie wyczuwalna, orzeźwiająca, nie męczyła, wydawała się dość bezpieczna i nienarzucająca się. Do 4-5 godzin projektowała w takiej pogodzie na odległość około 2 metrów (pewnie niesiona przez wiatr), zaś potem jeszcze kolejne 5 godzin trzyma się w odległości 10-20 cm od skóry.